Cattleya aurantiaca
Synonim: Epidendrum aurantiacum Bateman i Lindley, E. aureum Lindley.
Występowanie:
Meksyk, Gwatemala, Salwador, Honduras i Nikaragua. W Nikaragui rośliny rosną na drzewach znajdujących się na suchych pagórkowatych pastwiskach oraz w lasach w pobliżu dróg. W pobliżu Matagalpa i Managua występują na wysokości 600-1000 m. Natomiast w Meksyku rosną na drzewach porastających osłonięte stoki wzgórz oraz zboczy dolin rzek w rejonie Pacyfiku na wysokości 300-1100 m. Środowisko naturalne tej rośliny rozciąga się od stanu Sinaloa na południe aż do granic z Gwatemalą. Zanotowano także występowanie na wyspach Revillagigedo, około 725 kilometrów od wybrzeży stanu Colima.
Klimat:
Zanotowane skrajne temperatury to 33°C i 6°C.
Średnia wilgotność waha się od 65% zimą do ponad 80% latem i jesienią.
Opady od 5 mm w zimie do 470 mm w czerwcu i wrześniu.
Średnia temperatura (dzień/noc) to 28/14°C przez cały rok.
Okres kwitnienia: Od stycznia do lipca z maksimum przypadającym w marcu.
Uwagi różne:
Okres kwitnienia podawany w tabelach klimatycznych oparto na danych od hodowców. W naturze rośliny kwitną zwykle wiosną.
Uwagi dotyczące hybryd:
Ilość chromosomów wynosi 2n = 40. C. aurantiaca łatwo krzyżuje się z C. skinneri Bateman i wskutek tego powstaje C. X guatemalense T. Moore. C. aurantiaca jest powszechnie wykorzystywana do tworzenia wielu hybryd mających żółte, czerwone lub pomarańczowe kwiaty. Jaskrawe, czyste kolory są zazwyczaj cechą przekazywaną na potomstwo.
Informacje o roślinie i kwiatach:
Wielkość i typ rośliny:
Storczyk epifityczny o wzroście sympodialnym, średnich do dużych rozmiarów, dorastający do 38 cm wysokości.
Pseudobulwy:
Długości 15-20 cm. Żółtozielone pseudobulwy są smukłe, wrzecionowatego lub cylindrycznego kształtu, wraz z wiekiem pojawiają się na nich bruzdy. Są pokryte 4-5 zachodzącymi na siebie bibułkowatymi osłonkami wyrastającymi z węzła łodygi.
Liście:
Dwa na każdym przyroście. Liście znajdują się na szczycie każdej pseudobulwy. Są często nieco zakrzywione, sztywne i mięsiste, długości około 18 cm i szerokości 5 cm.
Kwiatostan:
Długości do 10 cm. Kwiatostan wyrasta spomiędzy liści na szczycie ostatnio wykształconej pseudobulwy z pochwy o długości 5-10 cm. Kwiaty zazwyczaj pojawiają się po paru miesiącach chłodnej pory suchej.
Kwiaty:
Najczęściej 4-6, czasem tylko 1, ale zdarza się, że roślina wytwarza 15 kwiatów. Tworzą grona na szczycie kwiatostanu. Mają średnicę 2,5-3,8 cm i zazwyczaj utrzymują się około 2 tygodni. Są bez zapachu. Płatki okółka zewnętrznego i wewnętrznego są prawie tej samej wielkości i kształtu, a płatki okółka wewnętrznego mają tendencję do nachylania się do przodu. Wskutek tego kwiaty nie otwierają się całkowicie i zdarza się, że niektóre klony ulegają samozapyleniu bez otwierania się. Niektórzy hodowcy twierdzą, że te skłonności są dziedziczne, a inni, że jest to spowodowane wysokimi temperaturami. Nakrapiana warżka jest prawie tej samej wielkości i kształtu, co płatki okółka zewnętrznego i wewnętrznego. W przeciwieństwie do przedstawicieli cattleyi dwulistnych z Brazylii, warżka nie ma płatków bocznych. Jej brzegi u podstawy zakrzywiają się do góry w kierunku częściowo ukrytego prętosłupa, co jest charakterystyczne dla wszystkich przedstawicieli gatunków Cattleya występujących w Ameryce Środkowej. Kolor kwiatu może być zróżnicowany od żółtego lub żółtopomarańczowego do głębokiego czerwonopomarańczowego z czerwonymi lub purpurowymi żyłkami przebiegającymi od gardzieli do połowy długości nakrapianej warżki. Niektóre populacje w środowisku naturalnym ulegają samozapyleniu.
Tłumaczenie: Agnieszka Kleczkowska | 